Πίσω από την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου

Ο Αγιος Βαλεντίνος μπορεί να είναι γνωστός ως άγιος του εορτολογίου της Δυτικής Εκκλησίας, οι ρίζες όμως της ημέρας των ερωτευμένων φαίνεται να είναι παγανιστικές και να φτάνουν στην αρχαία Ρώμη.
Τη 15η Φεβρουαρίου γιορτάζονταν στη Ρώμη τα... «Λουπερκάλια», γιορτή, σύμφωνα με ορισμένες πηγές, συνδεδεμένη με τη γονιμότητα και την αφθονία και σύμφωνα με άλλες, «πρόγονο» των σημερινών Αποκριών. Η ετυμολογία της προέρχεται από τη λέξη «lupus» που σημαίνει λύκος στα λατινικά. Τη συγκεκριμένη μέρα η Ρώμη τιμούσε τη θεότητα «Λούπερκος», που αρχικά εμφανίστηκε ως προστάτης των κοπαδιών και των βοσκών. Ετσι, οι τελετές γίνονταν στα πρώιμα χρόνια στην ύπαιθρο, από ποιμένες για να έχουν αφθονία τα κοπάδια τους.
Στη συνέχεια η γιορτή «αστικοποιήθηκε» και τελικά πραγματοποιούνταν σε μια σπηλιά στον Παλατίνο Λόφο, όπου και θεωρείτο ότι εκεί θήλασε η λύκαινα τους ιδρυτές της Ρώμης, τα δίδυμα αδέλφια Ρώμο και Ρωμύλο. Η ιεροτελεστία περιελάμβανε θυσίες κατσικιών και κριαριών, ενώ γινόταν και αναπαράσταση καταδίωξης ζωοκλεφτών. Ομάδες ανδρών που φορούσαν μόνο τα δέρματα από τα σφάγια, έτρεχαν στους δρόμους και με δερμάτινα λουριά φτιαγμένα με κομμάτια από τις δορές των θυσιασθέντων ζώων χτυπούσαν κυρίως γυναίκες, συμβολικά, για να τους «μεταδώσουν» γονιμότητα. Μάλιστα το έθιμο αυτό φαίνεται ότι πολλές φορές ξέφευγε από τα όρια της ευπρέπειας, γι’ αυτό και κάποια στιγμή απαγορεύτηκε η συμμετοχή παιδιών και εφήβων. Σύμφωνα με λαογραφικές πηγές, αντίστοιχες τελετές περιελάμβαναν και μία ακόμη πτυχή: ανύπαντρες γυναίκες έγραφαν το όνομά τους και το έβαζαν σε ένα κουτί, απ’ όπου τραβούσε «κλήρο» ένας άγαμος άνδρας προκειμένου να βρει το ταίρι του. Τα «Λουπερκάλια»... αφορίστηκαν τον 5ο μ.Χ. αιώνα από τον πάπα Γελάσιο Α’, φαίνεται όμως ότι, τελικά, αποτέλεσαν τον πρόγονο του Αγίου Βαλεντίνου.

imerisia.gr

Πίσω από την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου