«Αμφιλεγόμενο» χαρακτηρίζεται το σχέδιο Γερμανών επιστημόνων για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής μέσω της άντλησης υδάτων από τον βυθό του ωκεανού προς την επιφάνεια.
Στόχος του σχεδίου, που βασίζεται στη γεωμηχανική, είναι η μείωση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Οι προσομοιώσεις σε υπολογιστές έδειξαν ωστόσο ότι τα οφέλη από την υλοποίηση του σχεδίου θα είναι ελάχιστα και οι κίνδυνοι πολλοί.
Βασικός άξονας του σχεδίου είναι η μεταφορά υδάτων στην επιφάνεια μέσω κάθετων πλαστικών αγωγών. Δεδομένου ότι τα ύδατα αυτά θα είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, θα βοηθήσουν στη δημιουργία φυτοπλαγκτού στην επιφάνεια των θαλάσσιων υδάτων.
Το φυτοπλαγκτό θα λειτουργήσει σαν «σφουγγάρι» και μέσω της φωτοσύνθεσης θα απορροφήσει σημαντικές ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα.
Το σχέδιο είναι αρκετά φιλόδοξο και αρχικά χαρακτηρίστηκε ελπιδοφόρο. Ωστόσο οι προσομοιώσεις σε υπολογιστές που διενεργήθηκαν από Αυστραλούς, Γερμανούς και Βρετανούς επιστήμονες, με επικεφαλής τον καθηγητή Andrea Oschlies από το γερμανικό Ινστιτούτο Θαλάσσιων Ερευνών, έδειξαν ότι δεν είναι τελικά και τόσο αποτελεσματικό.
Πιο συγκεκριμένα, όπως προέκυψε από τις προσομοιώσεις, ακόμα και στην καλύτερη περίπτωση το φυτοπλαγκτό θα απορροφήσει μόνο 3 γιγατόνους διοξειδίου του άνθρακα ετησίως. Αυτό σημαίνει ότι θα απορροφηθεί σχεδόν το 1/10 από τους 36 γιγατόνους co2 που παράγονται ετησίως από ανθρωπογενείς δραστηριότητες.
«Πέρα από τις τεχνικές δυσκολίες, αυτή η μέθοδος φαίνεται πως θα έχει περιορισμένα αποτελέσματα, ενώ θα δημιουργήσει άλλου είδους προβλήματα», επισήμανε σε δηλώσεις του ο κ. Oschlies.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι σύμφωνα με την ομάδα που διεξήγαγε το πείραμα, σε περίπτωση που σταματήσουν οι αντλίες που μεταφέρουν το νερό στην επιφάνεια θα σημειωθεί ραγδαία αύξηση των συγκεντρώσεων co2 αλλά και της θερμοκρασίας των επιφανειακών υδάτων.
Στόχος του σχεδίου, που βασίζεται στη γεωμηχανική, είναι η μείωση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Οι προσομοιώσεις σε υπολογιστές έδειξαν ωστόσο ότι τα οφέλη από την υλοποίηση του σχεδίου θα είναι ελάχιστα και οι κίνδυνοι πολλοί.
Βασικός άξονας του σχεδίου είναι η μεταφορά υδάτων στην επιφάνεια μέσω κάθετων πλαστικών αγωγών. Δεδομένου ότι τα ύδατα αυτά θα είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, θα βοηθήσουν στη δημιουργία φυτοπλαγκτού στην επιφάνεια των θαλάσσιων υδάτων.
Το φυτοπλαγκτό θα λειτουργήσει σαν «σφουγγάρι» και μέσω της φωτοσύνθεσης θα απορροφήσει σημαντικές ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα.
Το σχέδιο είναι αρκετά φιλόδοξο και αρχικά χαρακτηρίστηκε ελπιδοφόρο. Ωστόσο οι προσομοιώσεις σε υπολογιστές που διενεργήθηκαν από Αυστραλούς, Γερμανούς και Βρετανούς επιστήμονες, με επικεφαλής τον καθηγητή Andrea Oschlies από το γερμανικό Ινστιτούτο Θαλάσσιων Ερευνών, έδειξαν ότι δεν είναι τελικά και τόσο αποτελεσματικό.
Πιο συγκεκριμένα, όπως προέκυψε από τις προσομοιώσεις, ακόμα και στην καλύτερη περίπτωση το φυτοπλαγκτό θα απορροφήσει μόνο 3 γιγατόνους διοξειδίου του άνθρακα ετησίως. Αυτό σημαίνει ότι θα απορροφηθεί σχεδόν το 1/10 από τους 36 γιγατόνους co2 που παράγονται ετησίως από ανθρωπογενείς δραστηριότητες.
«Πέρα από τις τεχνικές δυσκολίες, αυτή η μέθοδος φαίνεται πως θα έχει περιορισμένα αποτελέσματα, ενώ θα δημιουργήσει άλλου είδους προβλήματα», επισήμανε σε δηλώσεις του ο κ. Oschlies.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι σύμφωνα με την ομάδα που διεξήγαγε το πείραμα, σε περίπτωση που σταματήσουν οι αντλίες που μεταφέρουν το νερό στην επιφάνεια θα σημειωθεί ραγδαία αύξηση των συγκεντρώσεων co2 αλλά και της θερμοκρασίας των επιφανειακών υδάτων.
Αναρτήσεις
.jpeg)
0 σχόλια
Δημοσίευση σχολίου