Όσοι αισθάνονται την ηθική υποχρέωση να σώσουν τον πλανήτη μέσα από τα προϊόντα που αγοράζουν, οδηγούνται σε μία «εγωιστική και ηθικά αμφισβητήσιμη συμπεριφορά», γνωστή και ως «συμπεριφορά εξισορρόπησης» ή «αντισταθμιστική ηθική». Τη συγκεκριμένη άποψη υποστηρίζει μία νέα μελέτη από δύο Καναδούς ψυχολόγους, την Nina Mazar και τον Chen-Bo Zhong. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Psychological Science και δείχνει ότι όσοι φορούν το «φωτοστέφανο του πράσινου καταναλωτισμού» έχουν τάση να εξαπατήσουν τους άλλους. «Μία καλή πράξη ουσιαστικά δίνει το δικαίωμα στη συνέχεια για αντικοινωνική και ανήθικη συμπεριφορά», αναφέρεται στην έκθεση.
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα που καταναλώνουν «πράσινα προϊόντα» αρνήθηκαν να μοιραστούν με άλλους ένα χρηματικό ποσό, σε αντίθεση με τους «συμβατικούς καταναλωτές», οι οποίοι ήταν πρόθυμοι. Ακόμη όταν δόθηκε η ευκαιρία στους «πράσινους καταναλωτές» να κλέψουν κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού το έκαναν¨, ενώ οι συμβατοί όχι. Στην τρίτη δοκιμασία, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να πάρουν μόνοι τους τα χρήματα που έπρεπε από ένα κοινό ταμείο, χωρίς να τους ελέγξει κανείς. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι υπάρχουν έξι φορές περισσότερες πιθανότητες να κλέψει το ταμείο ένας «πράσινος» από ότι ένας «συμβατικός». Οι Mazar και Zhong τονίζουν ότι η μελέτη τους απέδειξε πως η «πράσινη κατανάλωση» δεν αποτελεί «πανάκεια» και πως για να υπάρξει μία συνολική βελτίωση της συμπεριφοράς χρειάζονται και άλλα πράγματα». Ακόμη σημειώνουν ότι το κίνητρο για την έρευνα ήταν η παρατήρηση του πως «εντάσσεται η πράσινη κατανάλωση σε μία γενικότερη σφαίρα ηθικών αξιών των πολιτών και πως επηρεάζει συμπεριφορές πέρα από την κατανάλωση».
tvxs.grΟι συμμετέχοντες στην έρευνα που καταναλώνουν «πράσινα προϊόντα» αρνήθηκαν να μοιραστούν με άλλους ένα χρηματικό ποσό, σε αντίθεση με τους «συμβατικούς καταναλωτές», οι οποίοι ήταν πρόθυμοι. Ακόμη όταν δόθηκε η ευκαιρία στους «πράσινους καταναλωτές» να κλέψουν κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού το έκαναν¨, ενώ οι συμβατοί όχι. Στην τρίτη δοκιμασία, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να πάρουν μόνοι τους τα χρήματα που έπρεπε από ένα κοινό ταμείο, χωρίς να τους ελέγξει κανείς. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι υπάρχουν έξι φορές περισσότερες πιθανότητες να κλέψει το ταμείο ένας «πράσινος» από ότι ένας «συμβατικός». Οι Mazar και Zhong τονίζουν ότι η μελέτη τους απέδειξε πως η «πράσινη κατανάλωση» δεν αποτελεί «πανάκεια» και πως για να υπάρξει μία συνολική βελτίωση της συμπεριφοράς χρειάζονται και άλλα πράγματα». Ακόμη σημειώνουν ότι το κίνητρο για την έρευνα ήταν η παρατήρηση του πως «εντάσσεται η πράσινη κατανάλωση σε μία γενικότερη σφαίρα ηθικών αξιών των πολιτών και πως επηρεάζει συμπεριφορές πέρα από την κατανάλωση».
0 σχόλια
Δημοσίευση σχολίου