Το «δέντρο της γνώσης» αποκάλυψε τα γενετικά μυστικά του...
Οι επιστήμονες κατάφεραν για πρώτη φορά να «μελετήσουν» τον γενετικό κώδικα (DNA) ενός από τα δημοφιλέστερα δέντρα, της μηλιάς, ένα γενετικό επίτευγμα, που μπορεί μελλοντικά να οδηγήσει στην καλλιέργεια και παραγωγή πιο ποιοτικών και εύγεστων μήλων.
Η ανάγνωση των γενετικών αλληλουχιών του μήλου αποτελεί προϊόν διεθνούς συνεργασίας γενετιστών από 13 πανεπιστήμια και ερευνητικούς φορείς σε πέντε χώρες (ΗΠΑ, Ν. Ζηλανδία, Ιταλία, Γαλλία, Βέλγιο) και παρουσιάστηκε στο περιοδικό "Nature Genetics".
Μετά τον εντοπισμό των γονιδίων, που συγκροτούν το γονιδίωμα του μήλου και των άλλων φυτών, οι επιστήμονες προσδοκούν να δημιουργήσουν νέες ποικιλίες, χωρίς καν να χρειαστεί να καταφύγουν στη βιοτεχνολογία. Η αποκρυπτογράφηση του DNA θα επιτρέψει στους επιστήμονες να εντοπίσουν ποια επιμέρους γονίδια δημιουργούν συγκεκριμένα επωφελή χαρακτηριστικά, όπως η μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στις ασθένειες και την ξηρασία.Το μήλο, που αποτελεί το κυριότερο φρούτο των εύκρατων περιοχών του πλανήτη, ανήκει στην οικογένεια των Ροδοειδών (Rosaceae), η οποία περιλαμβάνει περίπου το ένα τρίτο των φυτών που ανθίζουν, μεταξύ αυτών και πολλών φρούτων, όπως το αχλάδι, το ροδάκινο, το βερίκοκο, το κεράσι και η φράουλα. Παρά τις μεταξύ τους διαφορές, τα φυτά αυτά έχουν αρκετές γενετικές ομοιότητες, καθώς, σύμφωνα με τη νέα γενετική έρευνα, μεγάλα τμήματα του DNA του μήλου υπάρχουν και στα άλλα συγγενικά φρούτα.
Όμως, υπάρχουν διαφορές όσον αφορά τη διάταξη του γενετικού υλικού. Το μήλο, όπως και το αχλάδι, έχει 17 χρωμοσώματα, ενώ τα άλλα φυτά έχουν επτά έως εννέα. Οι επιστήμονες συμπέραναν ότι υπήρχε ένας "πρόγονος" του μήλου, προτού αρχίσει ο διαχωρισμός σε ξεχωριστά είδη φυτών, κάτι που εκτιμάται ότι συνέβη πριν από 50 έως 65 εκατ. χρόνια. Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτή η χρονολογία συμπίπτει, σε γενικές γραμμές, με το καταστροφικό συμβάν (πιθανότατα πτώση μετεωρίτη), που προκάλεσε την μαζική εξαφάνιση των δεινοσαύρων στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου.
Η γενετική μελέτη, εξάλλου, εντόπισε αρκετές διαφορές στο γονιδίωμα του μήλου σε σχέση με τα συγγενή φρούτα, όπως το ροδάκινο και η φράουλα, πράγμα που, κατά τους ερευνητές, δείχνει ότι μία σοβαρή περιβαλλοντική αλλαγή στη Γη ανάγκασε ορισμένα φυτά, μεταξύ αυτών και τη μηλιά, να προχωρήσουν το καθένα στις δικές του εξελικτικές αλλαγές, προκειμένου να επιβιώσουν. Ως άγριος πρόγονος της μηλιάς θεωρείται το φυτό Malus sieversii, που ενδημεί στα βουνά του νοτίου Καζακστάν.
drymadesnews
Οι επιστήμονες κατάφεραν για πρώτη φορά να «μελετήσουν» τον γενετικό κώδικα (DNA) ενός από τα δημοφιλέστερα δέντρα, της μηλιάς, ένα γενετικό επίτευγμα, που μπορεί μελλοντικά να οδηγήσει στην καλλιέργεια και παραγωγή πιο ποιοτικών και εύγεστων μήλων.
Η ανάγνωση των γενετικών αλληλουχιών του μήλου αποτελεί προϊόν διεθνούς συνεργασίας γενετιστών από 13 πανεπιστήμια και ερευνητικούς φορείς σε πέντε χώρες (ΗΠΑ, Ν. Ζηλανδία, Ιταλία, Γαλλία, Βέλγιο) και παρουσιάστηκε στο περιοδικό "Nature Genetics".
Μετά τον εντοπισμό των γονιδίων, που συγκροτούν το γονιδίωμα του μήλου και των άλλων φυτών, οι επιστήμονες προσδοκούν να δημιουργήσουν νέες ποικιλίες, χωρίς καν να χρειαστεί να καταφύγουν στη βιοτεχνολογία. Η αποκρυπτογράφηση του DNA θα επιτρέψει στους επιστήμονες να εντοπίσουν ποια επιμέρους γονίδια δημιουργούν συγκεκριμένα επωφελή χαρακτηριστικά, όπως η μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στις ασθένειες και την ξηρασία.Το μήλο, που αποτελεί το κυριότερο φρούτο των εύκρατων περιοχών του πλανήτη, ανήκει στην οικογένεια των Ροδοειδών (Rosaceae), η οποία περιλαμβάνει περίπου το ένα τρίτο των φυτών που ανθίζουν, μεταξύ αυτών και πολλών φρούτων, όπως το αχλάδι, το ροδάκινο, το βερίκοκο, το κεράσι και η φράουλα. Παρά τις μεταξύ τους διαφορές, τα φυτά αυτά έχουν αρκετές γενετικές ομοιότητες, καθώς, σύμφωνα με τη νέα γενετική έρευνα, μεγάλα τμήματα του DNA του μήλου υπάρχουν και στα άλλα συγγενικά φρούτα.
Όμως, υπάρχουν διαφορές όσον αφορά τη διάταξη του γενετικού υλικού. Το μήλο, όπως και το αχλάδι, έχει 17 χρωμοσώματα, ενώ τα άλλα φυτά έχουν επτά έως εννέα. Οι επιστήμονες συμπέραναν ότι υπήρχε ένας "πρόγονος" του μήλου, προτού αρχίσει ο διαχωρισμός σε ξεχωριστά είδη φυτών, κάτι που εκτιμάται ότι συνέβη πριν από 50 έως 65 εκατ. χρόνια. Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτή η χρονολογία συμπίπτει, σε γενικές γραμμές, με το καταστροφικό συμβάν (πιθανότατα πτώση μετεωρίτη), που προκάλεσε την μαζική εξαφάνιση των δεινοσαύρων στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου.
Η γενετική μελέτη, εξάλλου, εντόπισε αρκετές διαφορές στο γονιδίωμα του μήλου σε σχέση με τα συγγενή φρούτα, όπως το ροδάκινο και η φράουλα, πράγμα που, κατά τους ερευνητές, δείχνει ότι μία σοβαρή περιβαλλοντική αλλαγή στη Γη ανάγκασε ορισμένα φυτά, μεταξύ αυτών και τη μηλιά, να προχωρήσουν το καθένα στις δικές του εξελικτικές αλλαγές, προκειμένου να επιβιώσουν. Ως άγριος πρόγονος της μηλιάς θεωρείται το φυτό Malus sieversii, που ενδημεί στα βουνά του νοτίου Καζακστάν.
Αναρτήσεις
.jpg)
0 σχόλια
Δημοσίευση σχολίου