Τσόχινα τραπέζια και ξύλινες καρέκλες, τσίγκινο μπρίκι και χόβολη, ελληνικός καφές και λουκούμι. Το παραδοσιακό καφενείο εξαφανίζεται και μαζί του χάνονται όλα τα στοιχεία που αγάπησαν γενιές μερακλήδων. «Κάθε χρόνο κλείνουν από 50 ως 80 καφενεία, ενώ πολλά από αυτά που παραμένουν ανοιχτά φυτοζωούνπεριμένοντας να συμπληρωθεί το αναγκαίο χρονικό διάστημα για τη συνταξιοδότηση του ιδιοκτήτη. Εφέτος ούτε τα μισά μέλη του σωματείου έχουν πληρώσει τη συνδρομή τους» εξηγεί ο κ. Γιάννης Κατσόγιαννης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Καφεπωλών Ελλάδος.
Σύμφωνα με τον κ. Κατσόγιαννη, η μόδα των cafes και οι προτιμήσεις της νεολαίας απομάκρυναν τους Ελληνες από τα καφενεία: «Η πελατεία εξαντλείται εδώ και δύο δεκαετίεςγιατί οι παλιοί φεύγουν αλλά οι νέοι... δεν έρχονται» σχολιάζει χαρακτηριστικά. Η οικονομική κρίση ωστόσο έδωσε τη χαριστική βολή. «Οι καφετζήδες κάνουν ό,τι μπορούν για να επιβιώσουναλλά τα πράγματα είναι δύκολα. Κάθε χρόνο το σωματείο εκδίδει έναν ενδεικτικό τιμοκατάλογοαλλά στην πράξη κανένα καφενείο δεν τον ακολουθεί.Ολοι χρεώνουν τον καφέ περίπου ενάμισι ευρώ λιγότερο από τις προτεινόμενες τιμές!» σχολιάζει ο κ. Κατσόγιαννης.
«Αν εφαρμόζαμε τις τιμές του σωματείου, δεν θα μας έμενε ούτε πελάτης» λέει γελώντας ο κ. Βασίλης Καράλης ενώ παράλληλα ψήνει ελληνικούς καφέδες στο καφενείο «Η καλή καρδιά» στο Κουκάκι. «Με μια σύνταξη τη βγάζουμε, δεν μπορούμε να πληρώσουμε τον καφέ τρία και τέσσερα ευρώ, όπως κάνουν οι νέοι στις μοντέρνες καφετέριες!» επεμβαίνει ο κ. Ευθύμιος Πρατικάκης, τακτικός πελάτης του καφενείου.
Ακόμη και τα τσόχινα τραπέζια, το σήμα κατατεθέν του παλιού καφενείου, είναι πλέον είδος υπό εξαφάνιση. «Πώς να διατηρήσουμε τσόχινα τραπέζιατη στιγμή που αυτά συνοδεύονται από ένα ετήσιο “τέλος” 700 ευρώ ανά τραπέζι; Υποτίθεται ότι εισπράττουμε ένα αντίτιμο για τη χρήση του τραπεζιούαλλά στην πράξη κανείς δεν το κάνει. Θα εξαφανιστούν οι πελάτες αν αρχίσουμε να το χρεώνουμε και αυτό!» εξηγεί η κυρία Δήμητρα Θεοδωρακοπούλου, η οποία έχει καφενείο στο Περιστέρι. Θεωρεί τον εαυτό της τυχερό γιατί το καφενείο της είναι από τα λίγα που γεμίζουν ακόμη τα τραπέζια τους, συχνά ως τη μία τη νύχτα. Αυτό είναι σπανιότατο, αν αναλογιστεί κανείς ότι ήδη από τις επτά το απόγευμα πολλά καφενεία κατεβάζουν ρολά λόγω έλλειψης πελατείας. Μας κερνάει ελληνικό καφέ σχολιάζοντας με λύπη: «Δεν είναι ψημένος στη χόβολη. Ακόμη και αυτή έχει καταντήσει πλέον είδος υπό εξαφάνιση».
Σύμφωνα με τον κ. Κατσόγιαννη, η μόδα των cafes και οι προτιμήσεις της νεολαίας απομάκρυναν τους Ελληνες από τα καφενεία: «Η πελατεία εξαντλείται εδώ και δύο δεκαετίεςγιατί οι παλιοί φεύγουν αλλά οι νέοι... δεν έρχονται» σχολιάζει χαρακτηριστικά. Η οικονομική κρίση ωστόσο έδωσε τη χαριστική βολή. «Οι καφετζήδες κάνουν ό,τι μπορούν για να επιβιώσουναλλά τα πράγματα είναι δύκολα. Κάθε χρόνο το σωματείο εκδίδει έναν ενδεικτικό τιμοκατάλογοαλλά στην πράξη κανένα καφενείο δεν τον ακολουθεί.Ολοι χρεώνουν τον καφέ περίπου ενάμισι ευρώ λιγότερο από τις προτεινόμενες τιμές!» σχολιάζει ο κ. Κατσόγιαννης.
«Αν εφαρμόζαμε τις τιμές του σωματείου, δεν θα μας έμενε ούτε πελάτης» λέει γελώντας ο κ. Βασίλης Καράλης ενώ παράλληλα ψήνει ελληνικούς καφέδες στο καφενείο «Η καλή καρδιά» στο Κουκάκι. «Με μια σύνταξη τη βγάζουμε, δεν μπορούμε να πληρώσουμε τον καφέ τρία και τέσσερα ευρώ, όπως κάνουν οι νέοι στις μοντέρνες καφετέριες!» επεμβαίνει ο κ. Ευθύμιος Πρατικάκης, τακτικός πελάτης του καφενείου.
Ακόμη και τα τσόχινα τραπέζια, το σήμα κατατεθέν του παλιού καφενείου, είναι πλέον είδος υπό εξαφάνιση. «Πώς να διατηρήσουμε τσόχινα τραπέζιατη στιγμή που αυτά συνοδεύονται από ένα ετήσιο “τέλος” 700 ευρώ ανά τραπέζι; Υποτίθεται ότι εισπράττουμε ένα αντίτιμο για τη χρήση του τραπεζιούαλλά στην πράξη κανείς δεν το κάνει. Θα εξαφανιστούν οι πελάτες αν αρχίσουμε να το χρεώνουμε και αυτό!» εξηγεί η κυρία Δήμητρα Θεοδωρακοπούλου, η οποία έχει καφενείο στο Περιστέρι. Θεωρεί τον εαυτό της τυχερό γιατί το καφενείο της είναι από τα λίγα που γεμίζουν ακόμη τα τραπέζια τους, συχνά ως τη μία τη νύχτα. Αυτό είναι σπανιότατο, αν αναλογιστεί κανείς ότι ήδη από τις επτά το απόγευμα πολλά καφενεία κατεβάζουν ρολά λόγω έλλειψης πελατείας. Μας κερνάει ελληνικό καφέ σχολιάζοντας με λύπη: «Δεν είναι ψημένος στη χόβολη. Ακόμη και αυτή έχει καταντήσει πλέον είδος υπό εξαφάνιση».
διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο kafeneio
Αναρτήσεις
.jpg)
0 σχόλια
Δημοσίευση σχολίου